بیماری PBFD یا ایدز پرندگان چیست؟
بیماری منقار و پر طوطی‌ها (PBFD) یک بیماری مزمن است که طوطی‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد و توسط یک ویروس تازه کشف شده در خانواده Circoviridae ایجاد می‌شود.
به این بیماری ایدز پرندگان نیز گفته می‌شود. این بیماری با دیستروفی پرها و از دست دادن آنها، تغییر شکل منقار و در نهایت، مرگ مشخص می‌شود. این ویروس بسیار مسری است و می‌تواند از مرغ به جنین در تخم، مرغ به جوجه‌هایی که توسط والدین بزرگ می‌شوند، و از طریق استنشاق یا بلع گرد پر یا مدفوع آلوده منتقل شود.
بنابراین هر دو نوع انتقال عمودی و افقی در این بیماری وجود دارد. ذرات ویروس می‌توانند برای ماه‌ها در محیط زندگی کنند، که این امر از بین بردن آن را دشوار می‌سازد. اولین علامت و نشانه قابل تشخیص بالینی PBFD ظاهر شدن پرهای نکروتیک و غیرطبیعی است.
این بیماری می‌تواند در طوطی‌های نوزاد، پرندگان جوان در طی اولین تشکیل پرهایشان، و در پرندگان مسن رخ دهد. شدت تغییرات پر بستگی به تعداد پرها در مرحله توسعه در زمان عفونت دارد. در برخی موارد، تغییر شکل منقار می‌تواند در پرندگانی که دوره طولانی PBFD را پشت سر گذاشته‌اند، رخ دهد.
هیچ داروی ضد ویروسی برای مبارزه با ویروس وجود ندارد و اکثریت پرندگانی که از نظر بالینی آلوده هستند، ظرف چند ماه تا یک سال خواهند مرد. با وجود تحقیقات گسترده، هنوز هیچ واکسن PBFD در دسترس تجاری وجود ندارد. با این حال، گام‌های بزرگی برای کاهش شیوع PBFD در ایالات متحده برداشته شده است، مانند ممنوعیت واردات طوطی‌های خارجی در سال ۱۹۹۴.
تشخیص PBFD می‌تواند از طریق آزمایش PCR که به دنبال DNA ویروس در خون یا نمونه‌برداری از دهان و مجرای پرنده است، انجام شود. مهم است که پرندگان جدید، به ویژه اگر قرار است وارد خانه‌ای با پرندگان حساس‌تر مانند کاکاتوها و طوطی‌های خاکستری آفریقایی (کاسکوها)شوند، آزمایش شوند. پرندگان آلوده به PBFD می‌توانند علائم منحصر به فردی توسعه دهند، مانند عروس هلندی و مرغ عشق‌ها که پرهای اصلی بال و دم خود را به جای پرهای سراسر بدنشان از دست می‌دهند.
دلایل، علل و ویروس شناسی بیماری PBFD
-
PBFD توسط ویروس بیماری منقار و پر (BFDV) ایجاد می‌شود که به جنس تاکسونومی Circovirus در خانواده Circoviridae تعلق دارد.
-
این ویروس به فولیکول‌های پر، منقار و ماتریس‌های پنجه پرنده حمله می‌کند.
-
این امر منجر به تغییر شکل و نکروز تدریجی پر، پنجه و منقار می‌شود. در مراحل بعدی، انقباض شافت پر رخ می‌دهد و در نهایت رشد همه پرها را متوقف می‌کند.
-
PBFD به دو شکل حاد کشنده و مزمن رخ می‌دهد.
-
ترک خوردن و پوسته پوسته شدن لایه‌های بیرونی پنجه‌ها و منقار بافت‌ها را در معرض عفونت‌های ثانویه آسیب‌پذیر می‌کند.
-
این ویروس همچنین بر تیموس و بورسای فابریکیوس تأثیر می‌گذارد و منجر به سرکوب ایمنی و افزایش آسیب‌پذیری در برابر عفونت‌های ثانویه می‌شود. شکستگی منقار و نکروز کام سخت می‌تواند از خوردن پرنده جلوگیری کند.
تاریخچه بیماری PBFD
-
PBFD برای اولین بار در اوایل دهه ۱۹۸۰ توصیف شد و به عنوان عامل ویروسی غالب پرندگان طوطی سان در سراسر جهان شناخته شده است.
-
در طوطی‌های چمن‌زی قرمزپشت وحشی، موردی که نشان‌دهنده PBFD بود، در سال ۱۹۰۷ در جنوب استرالیا ثبت شد.
-
ویروسی که باعث PBFD می‌شود ابتدا به عنوان ویروس سیرکوویروس طوطی‌ها شناخته شده بود، اما از آن پس به ویروس بیماری منقار و پر (BFDV) تغییر نام داده شده است.
-
این ویروس در گونه‌های استرالیایی که به طور گسترده‌ای وجود دارند مانند طوطی سرکبریتی، کورلا کوچک، و گالاه بیشتر شایع است.
-
مشاهدات قبلی از آنچه که ممکن است PBFD بوده باشد، در سال ۱۸۸۸ ثبت شده است، زمانی که یک دسته از طوطی‌های قرمزپشت کاملاً بدون پر از تپه‌های آدلاید در جنوب استرالیا ناپدید شدند.
علائم و اثرات بیماری PBFD در طوطی سانان
-
PBFD بر پرها، منقار، و سیستم ایمنی تأثیر می‌گذارد.
-
ریزش پر، ناهنجاری‌های پر، و نکروز رخ می‌دهد.
-
نقص سیستم ایمنی در اثر ایدز پرندگان باعث می‌شود پرندگان در معرض عفونت‌های باکتریایی و سایر عفونت‌ها قرار گیرند.
-
این بیماری بسیار مسری است و تمام گونه‌های طوطی را آلوده می‌کند.
-
انتشار بیماری از طریق گرد و غبار پر و مدفوع صورت می‌گیرد، و والدین می‌توانند آن را هنگام تغذیه به جوجه‌ها منتقل کنند. همچنینی انتقال بیماری از بدن مادر به صورت مستقیم و در هنگام تولید تخم وجود دارد.
نکته: به یاد داشته باشید، این اطلاعات برای مقاصد آموزشی است، و اگر پرنده شما به PBFD در مشکوک هستند، برای تشخیص و مراقبت صحیح با دامپزشک مشورت کنید.
درمان و مدریت بیماری PBFD طوطی سانان
-
درمانی وجود ندارد: متأسفانه، درمان خاصی برای PBFD وجود ندارد.
-
مراقبت‌های حمایتی: تمرکز بر حفظ سلامت کلی پرنده.
-
جدایی پرنده: پرندگان آلوده باید جدا شوند تا از گسترش جلوگیری شود.
-
رعایت بهداشت: تمیز کردن منظم قفس‌ها، چوب‌های نشیمن، و مناطق تغذیه حیاتی است.
-
تغذیه: ارائه یک رژیم غذایی متعادل برای حمایت از عملکرد ایمنی.
-
اجتناب از استرس: استرس علائم را تشدید می‌کند، بنابراین باید از عوامل استرس‌زا کاست.
-
قرنطینه پرندگان جدید: برای جلوگیری از ورود ویروس، پرندگان جدید باید قرنطینه شوند.
-
اوتانازی: در موارد شدید، اوتانازی (مرگ) ممکن است برای جلوگیری از رنج و گسترش بیشتر ضروری باشد.
پیشگیری از بیماری PBFD
-
آزمایش: قبل از معرفی پرندگان جدید به گله خود، آنها را آزمایش کنید.
-
امنیت زیستی: اقدامات دقیق امنیت زیستی (بایو سکیوریتی) ضروری هستند. اقداماتی مانند رعایت بهداشت، نظافت مداوم قفس، نظافت ظروف آب و غذا و فراهم کردن آب و غذای تمیز و مناسب برای پرنده و… .
-
اجتناب از گرد و غبار پر: از دست زدن به پرها یا گرد و غبار پرندگان آلوده خودداری کنید.
-
تکثیر: پرندگان آلوده را تکثیر نکنید.
-
واکسیناسیون: هیچ واکسن تجاری در دسترس نیست، اما تحقیقات ادامه دارد.
-
قرنظینه: قبل از خرید پرنده جدید حتماً آزمایش‌ها و سلامت آن را چک کنید و پس از خرید مستقیماً وارد گله نکنید و برای چند روز در یک قفس جدا شرایط قرنطینه را برای پرنده جدید خود فراهم کنید.
-
به یاد داشته باشید، PBFD یک بیماری جدی است و تشخیص و مدیریت زودهنگام حیاتی هستند. اگر مشکوک به PBFD در پرنده خود هستید، با دامپزشک مشورت کنید تا در صورت لزوم نسخه و درمان مناسب دامپزشکی برای پرنده شما انجام شود.
راه انتقال بیماری PBFD
بیماری نوک و پر پرندگان (PBFD) یک بیماری ویروسی بسیار مسری است که طوطی‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. برخی منابع از آن به عنوان ایدز طوطی سانان نام می‌برند.
راه‌های انتقال مانند:
-
تماس مستقیم: پرندگان آلوده می‌توانند ویروس را از طریق تماس مستقیم با سایر پرندگان منتقل کنند.
-
آلودگی محیطی: ویروس می‌تواند در مدفوع، گرد و غبار پر، یا محتویات معده که برای جوجه‌ها بالا آورده می‌شود، یافت شود. تصور می‌شود که این ویروس همچنین از مرغ به تخم‌هایش منتقل شود.
-
استنشاق یا بلع: رایج‌ترین مسیر انتقال از طریق استنشاق یا بلع هوا یا غذای آلوده به گرد و غبار پر ویا مدفوع است.
-
پایداری در محیط: ویروس در محیط بسیار پایدار است و می‌تواند برای سال‌ها در لانه‌های خالی زنده بماند و خطری برای ساکنان جدید ایجاد کند.
این بیماری می‌تواند منجر به سرکوب شدید سیستم ایمنی، ناهنجاری‌های پر و نوک و نرخ بالای مرگ و میر به ویژه در جوجه‌ها شود. هیچ درمان مؤثری برای PBFD وجود ندارد، بنابراین تمرکز اقدامات پیشگیری و کنترل بر کاهش انتشار ویروس است.
آیا ویروس PBFD انسان‌ها را آلوده می‌کند و موجب بیماری زایی آنها می‌شود؟
بیماری منقار و پر طوطی‌ها (PBFD) یا ایدز پرندگان یک بیماری بالقوه کشنده است که انواع طوطی‌ها، مانند عرسو هلندی، کاسکو،کاکادوها و لوریکیت‌ها و… را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری ویروسی مختص پرندگان است و ویروس عامل ایجاد بیماری به سبب ساختار و منحصر به فرد بودن خود نمی‌تواند موجب بیماری زایی در انسان‌ها بشود. بنابراین در انسان شاهد PBFD یا ایدز پرندگان نیستیم.
نوشته‌های مشابه:
تعیین و تشخیص دقیق جنسیت مرغ عشق | مقایسه مرغ عشق نر و ماده
نحوه رشد و تکامل جوجه درون تخم
واکسن‌های ضد کوکسیدیوز در پرندگان